Mandy and Nic

Op Rotterdam moest ik wachten op de trein die mij terug naar huis zou brengen na een warm, enerverend en op vele fronten ontroerend mooi Poetry International Festival Rotterdam.
De Intercity Direct reed niet meer dus dat betekende een gewone intercity,  geen aansluiting met de metro en dus nog later thuis.
Nog uitwieberend van mijn presentatie van de C.Buddingh’-prijs en De Grote Poëzieprijs, ging ik op het balkon zitten, tussen mijn weekendtas met kleding, rugzak met teksten, tote-bag gevuld met poëziebundels en mijn pak, in zak.
Twee mensen hesen zich naast mij op de overgebleven klapstoelen.
Geen zin in contact maakte ik toch ruimte voor ze en hees alles op mijn schoot en schoof onder mijn stoel.
Ik kreeg een vriendelijk zacht: ‘Thank you’ Lees verder

Léon: The Professional

Fotocredit: Marlise Steeman voor Cinetree.nl

Voor Cinetree.nl en Outdoor Cinema mocht ik in de tuin van de Hermitage in Amsterdam voorafgaand aan de film Léon, the Professional van Luc Besson een inleiding houden.
Het was een mooie avond met een filmmuziekquiz, wervelend voorgezeten door organisator Lukas Nelissen, verse popcorn en de programmeur van de Hermitage Dave Laaper nodigde iedereen uit om vooral ook naar De Hermitage te komen, omdat daar nu een fijne expositie te zien is over Classic Beauties.
Toen ik begon met mijn verhaal brak de hemel open. Ik trok mijn poncho aan en een aardige dame kwam achter me staan met haar paraplu om mij een soort van droog te houden.
Later bleek zij de inspirational storyteller en Tedx Speaker Jennifer van Balkom te zijn.(Langs deze weg nog grote dank!

Lees verder

Saus

De cardioloog maakte een hartfilmpje ter controle.
Ondanks de vele breuken klopte het als een malle.
Met zo’n apparaat met gel gleed hij over m’n borst.
‘Is het een jongetje of een meisje?’, vroeg ik.
‘Het is een tweeling’, zei hij terwijl hij me een tissue aanreikte om m’n boezem schoon te maken.
Hij was niet alleen royaal met goed nieuws geweest.

The Kid


Met 27 graden felle zon begon het plots plaatselijk zomaar op me te regenen.
Ik bleef staan.
Veegde verbaasd de druppels van m’n zonnebril en keek om me heen. Een spoor van verkleurde tegels. Vanaf een bovenverdieping was ik natgespoten door een waterpistool.
Ik probeerde om de mogelijke revolverheld te spotten vanuit z’n twee hoog hinderlaag. Mijn bril droogpoetsend, toch even ruiken of het geen spuug of chloor was, keek ik omhoog. Lees verder

Pastorale

Fotocredit: www.lennekewispelwey.nl

Sinds ik mijn baard heb laten staan merk ik hoe zeer ik de gemengde wortels van mijn ouders op mijn lippen draag en vooral wat voor een beeld dat oproept.
Gladgeschoren werd er al regelmatig aan mij gevraagd of ik op vakantie was geweest, ‘Want je hebt zo’n lekker kleurtje gekregen.
’Kennelijk was mijn gele winterkleur dat bij de minste zonnestraal overslaat naar roodbruin, een erfenis van m’n indiaanse Caribische voorouders, reden genoeg voor mijn medelandgenoten om te denken dat ik net naar St.Tropez was geweest. Of Lloret de Mar, daar wil ik van afwezen. Lees verder

Komkommer

Op de markt in Spanje.

Okay dus voor de toastjes hebben we nog nodig een komkommer.
Hoe zeg je dat eigenlijk in het Spaans, een komkommer?

Volgens mij is ‘Kom hier’, Ven aquí en dan is die V dus een B, dus zeg je Beng akie.
Dus dan is een komkommer denk ik, un BengBenger? Zoiets?

¿Qué?

Niet?
Oh..ok

*barst uit in gezang*

Tjappings

Was vandaag kunstenaar in de klas op een VMBO in Den Haag.
Toen we pauze hadden en de leerlingen vroegen wat ik doen ging en ik:’ tjappings’ zei, steeg er een woest gejoel op, ‘Dat hij dat weeeet wajooooo.’
Behalve Marije. Ze keek me aan met een gezicht als een groot vraagteken.
‘Eten’, zei ik haar onuitgesproken vraag beantwoordend, ‘wat zeg jij dan?’
‘Gewoon eten, meester’, lachte ze beleefd.
Mijn triomf smolt als sneeuw voor de zon.
Daar stond ik dan met m’n midlife coolheid.
Mijn neus op de feiten gedrukt.
Ik was er zo eentje geworden, zo’n volwassene die ‘vet koel’, met van die ‘yo-yo-jeweetzelluf’ handgebaren, mee probeerde te komen.
Mijn egg and bacon sandwich van de Jumbo at ik rustig op een bankje in de zon.
Het was een mooie leerzame dag in Den Haag.

Koningsdag

Francisco Ribera Gomez

In een zijstraat vlakbij het concertgebouw wil een meisje beginnen aan een klein concert op haar viool.
Het gaat net zachtjes regenen. Aan haar voeten zit een schitterende bruine teckel.
Voordat ik op m’n knieën ga om het hondje te aaien zeg ik dat ze op haar viool moet letten want het begint te miezeren en ik zie dat het een mooie oud instrument is. Lees verder