Zo’n vijf jaar geleden ging plots mijn telefoon.
Aan de lijn de producente van Peter Greenaway, of ik mee wilde doen aan een uniek project voor Kasteel Amerongen. Hij, Peter Greenaway, de regisseur die ik zeer bewonder, en zijn vrouw Saskia Boddeke, zouden samen een interactieve tentoonstelling gaan maken over het leven van de bewoners van het Kasteel.
Kijk hier hoe zijn plannen uitlegt.

De vraag van de producente was kort en krachtig. ‘Wil je meedoen?’,vroeg ze me, ‘Je bent, de Jonge Godard van Ginkel,  de zoon van Godard Adriaan van Rede, gespeeld door Gijs scholten van Aschat, en zijn vrouw Margaretha Turner, gespeeld door Anneke Blok.’
Nu had ik al vaak met Gijs en Anneke gewerkt. Met Gijs bij toneelgroep Amsterdam en het Nationale Toneel en met Anneke bij De Trust, dus het voelde al als een gewonnen wedstrijd en dan ook nog eens onder regie van Saskia Boddeke en Peter Greenaway. Ja dat wilde ik zeker.
‘Maar wanneer verwachten me jullie dan?’, vroeg ik.
‘De taxi staat over een kwartier voor je deur.’ was het antwoord.
En zo geschiedde.

In de Amsterdam Studio’s met alleen een donkere vlakke vloer opstelling, hier en daar rijkelijke decorstukken en vooral magistraal licht tekenende de regisseurs het leven van de mensen van het Kasteel Amerongen.
Het werden schilderijen die tot leven kwamen.